آنگاه که غرور کسی را له میکنی ,آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی,آنگاه که شمع امید کسی را خاموش میکنی,آنگاه که بنده ای رانادیده می انگاری,آنگاه که حتی گوشت را میبندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی,آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده میگیری.میخواهم بدانم دستانت را به سوی کدام آسمان دراز می کنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی?
